Begin april 2014 en een paar dagen op bezoek bij vrienden op Ameland. Natuurlijk kan dat niet zonder fototoestel. Ook in Wassenaar is er volop strand, waar ik regelmatig kom. Maar een waddenlandschap met grote gebieden, die droogvallen bij eb of waar een klein laagje water op staat, dat kennen we niet. Dus al direct bij de receptie geïnformeerd wanneer het eb zou zijn. Dat bleek midden op de dag. Geweldig natuurlijk. Op de fiets richting de Waddenzee en inderdaad prachtige uitzichten. Wel erg veel licht en de zon behoorlijk fel in het water, maar met af en toe een wolk, en later steeds meer, was het goed mogelijk om foto's te maken. En inderdaad krijgen deze foto's een heel andere sfeer dan die van het Wassenaarse strand.
Vakantie in Zuid-Limburg is eigenlijk altijd goed. Maar op 9 oktober 2012 is er 's ochtends mist. En dat blijkt in het heuvellandschap toch nog weer anders dan in het platte westen. Bovendien is het niet alleen mist, maar ook de zon komt er met warme geel/oranje stralen doorheen en de roodbruine koeien staan in de wei. Een mooi plaatje voor een foto.
Zoveel jaren op Fuerteventura geweest en vrijwel altijd in Correlejo, maar daadwerkelijk in het zandgebied, is er eigenlijk nog nooit van gekomen. Maar op 4 februari 2012 dus wel. En inderdaad dat zandgebied is heel bijzonder. Zo'n grote zandvlakte met af en toe een struikje en heel af en toe een geit. Opvallend is dat het zand veel harder is dan je zou verwachten. Het loopt prima. En wat een uitzicht, met op sommige punten de zee in de verte, op andere punten de heuvels in de verte en aan één kant de twee hotels die hier staan. Maar met een beetje fantasie waan je je hier in een reusachtige woestijn. Hier kun je uren foto's maken. Alle kanten zijn mooi. Met wolken is het bijzonder, maar soms komt de zon een stukje door de wolken heen en verlicht dan een klein stukje van de zandvlakte. Dit is zo'n plek waar je heel vaak naar toe kan, omdat het steeds weer anders is, door het licht dat er op valt. Maar ook het zand en de duinen daarin verplaatsen continu door de wind.
Zoiets is echt een verjaardagskado, op 30 november 2012. Eerst is daar de sneeuw. Als het dan enigszins kan, dan moet je, ook al is het maar even, rondlopen in dat besneeuwde landschap. Tijdens een wandeling af en toe stilstaan vind ik erg belangrijk. Vreemd is ook dat ik graag een paar keer achterom kijk. Zo zag ik hier bij achterom kijken, de rode gloed van de zon spiegelen in het water. Op die manier krijgt een donker duinlandschap met spierwitte sneeuw opeens een heel warme uitstraling.
Wel gelezen in de huis aan huisblaadjes. Er is in de duinen weer een albino kalfje geboren. Maar wie bedenkt dan, dat als zij aan het einde van de middag/begin van de avond op 14 juni 2010 vanuit Katwijk door de duinen naar huis fietst, dat kalfje op een mooi grasje, vlakbij het hek, rustig om zich heen staat te kijken, samen met een paar bruine soortgenoten?